necu

Zuja je zakon
Seve je zakon
Zuja piva
Seve....

sidim sam u kafiću
oko mene parovi su svi
i sidin tako sam sa (koka)kolom
ja sa kolom a sa kin si ti
ti si letva moga plota
u te brukve svi zabijaju
a ja taren suze svoje
ja ih taren one padaju
i gazila si bvlitvu moju
gazila si draga ti
ali ćeš je opet, draga,
ali ćeš je opet saditi!
I tako je pivala jedna popularna grupa ca nikad nije dosegla svoju popularnost. ostali su na razini localnog benda.
rici su dobre muzika dobra ali...
I tako covik ima najbolje namjere ali ne more. Ne more protiv sablona i ustaljenog misljenja. Ne more se.
Tesko je odvojiti se od cjeline tesko je sebi priznati greske.
Grop u grlu i stena na srcu i idemo dalje.
 

Ima li stogod ljepse od
Kise koja rominja
Ima li stogod ljepse od
Sunca koje iza oblaka viri
Ima li stogod ljepse od
Jutarnje rose po travi
Ima li stogod ljepse od
Vjetra plahog sto krosnjama plovi
 
Biti u zagrljaju drage
Odvojen od ljepota tih
Zasticen od zala svih
U trenu, ponovno se rodih.

Sa sljedecim mladim misecom uvuci cu se u nas dom. Usuljati cu se medju lancune I saptati ti rici lipe. U okrilju noci rasplamsati cemo ljubav nasu I strast, susprezanu dugo. I nece biti miseca da nam kazuje pute, tek mnostvo zvizda svjetluca’ce s nama. Kad mladi misec dojde dojti cu I ja.

Eto bas pricavsi o njoj prije neki dan na nekom od mnogobrojnih blogova mislim da sam i to uspio dozivjeti.
Naime gleda san neki film na televiziji "JohnQ" se je zva, da. I onako malo po malo gledajuci u samoci svoje... recimo sobe (lipse zvuci eli?) i tako gledajuci zaboravin da su u filmu pretezno crnci te se uzivin u djir oca i sina, potekne mi koja suza, jer na kraju krajeva i ja san ljudsko bice,e!
Nego nis misli pisati o filmu i osjecajima nego o tome da nakon ca san ga odgleda san poso u poseju i nevjerovatno, nasloni san glavu na kusin i osta budan i onda san se vrti po poseji malo u livo malo na desno i prosle su siguro vise od dvi minute dok nis zaspa. Ma za poludit. Grozna je stvar ta nesanica, morin van rec!

Ne znan van ja s ovin slovima, ne znan van ja s onim bojama, ne znam ni da je Nova Godina ali od sveg srca vam zelim sve najbolje u njoj!

 
 
Dosa covik s kaicem da ce se vezat. U moru tri bove dvi onako svitle gotovo zute a jena ona ko baca na crveno. No jedna od dviju svitlih je bila njegova. Zna, jer je vec puno puta piturivana da bi zadrzala svjezinu i da bi se oduprjeela vrimenu. Prava lipa mala okrugla bovica. Veza se je provun za nju. One druge dvi nije ni primjeciva prije. Ona zuta gotovo nova, nema ni traga algi na njoj. Pomalo cudnog oblika. Bice nacinjena za sve one nevere i nevrimena. Onako malo visa sa stabilnim dnom da se je more uvatit i za velike marete. A ona crvena bice je neko ostavi premda mu ni jasno zasto, izgleda cvrsto i pouzdano. Bice ko proda kaic i zaboravi je na svoju bovu i pusti je na milost maretami i buri ca je tuku. No ona i dalje stoji i stati ce dokle god se ne najde neko ko ce privezati svoj kaic za nju.
Ma pouke nema ali bi isto bilo lipo zavezat kaic na tri bove u srid vale i tako stati medju njima. I uzivati u tisini dok se one ljuljuskaju u moru i drze te dalje od rive na sigurnome a na moru.

Cade la notte , piena di trepidazione
non ci sei tu, qui a fianco di me ,
e ho bisogno di te come il poeta il suo dolore,
sul cuore un freddo di inverno,
sulle labbra il tuo nome ,
e aspetto solo il giorno che tu verrai da me
e quando tu verrai, il sorriso ritornera`,
tutta l’angoscia e dolore della mia vita passera`.
Nelle notti senza sogni Io ti chiamo,
che tu verrai da me ,
e come tutti cominciamo tranquillamente a vivere.
Il mio giorno e` senza fine
e le mie notti senza sogni,
e solo aspetto il giorno ,
che tu verrai.
mojoj lipoti koja doduse ne zna talijanski ali ce prepoznati pismu.

Nebo je sivkasto plave boje sve nesto tmurno a more, di ni pjene jos je i skurije. Vitar mi mrsi ono malo kose ca mi je kresila. Cigaret u ruci potrosio je on. Brod se lagano ljulja te pod naletima mareta se lagano zatrese. Lipo mi je i mislin na te!

Moze li se slovima na papir
Prenijeti sum vjetra i pjevanje
Ptica u sumi, i srce
Slomljeno od boli?
Moze li se u susjedstvu
Ili u dalekoj zemlji
Ici s rukama krvavim do lakata
I s nozem u zubima,
A k zvijezdama dizati pogled
Ljudskih ociju?
Moze li covjek
Jos uvijek da podnosi
Bijedu, ponizenje, zlocin,
I da se raduje pokoljenjima,
I da slusa sum vjetraI pjevanje ptica?
D.T.
Inspirirano tugom na ovom Blogu u bezuspjesnim pokusajima potrage za prikladnim komentarom na jedan od njih.

Citam malo ove logove. Rijetko koji da je ispunjen sricom. Zadovoljstvom. Zivotom.Teski problemi. Zar je stvarno zivot takav? Pun problema koje nemamo kome povjeriti. To me deprimira. Toliko nesretnih ljudi na jednome mistu. Svi nesto ozbiljni i zamisljeni. Pozelio san nebrojeno puta "odgovoriti" na koji tuzan log ali nije to za mene. Ne mogu se i ne zelim se staviti medju probleme. To me previse pogadja pa zato ko posljednja kukavica cinin fintu da ih nema. Zato san ponovo odlucio da necu nikad odrasti, uozbiljiti se jer bi onda i mene mogli pogoditi kakvi problemi. Je imao san i ja nekih "situacija" ali... eto ne mogu razmisljati a kamo li pisati o nekin "problemima". Zato...Uvik cu imati 19 i po godina. I niko mi ne more nista.
Pozdravlja vas vas Frnaza!