naprimjer'

što blistavim svojim tijelom
stup zaklanja.

?! diviti se njenoj patnji,
njenoj snazi.
uživati u ljepoti od te patnje
......... u ljepoti od nepravde.

Kada je početkom XIX veka, britanski ambasador pri Osmanskom carstvu Tomas Brus alias Lord Elgin ili Sedmi Lord od Elgina, od tadašnjih turskih vlasti Atine, navodno zatražio i dobio dozvolu da sa Akropolja pokupi razbacane delove stubova i statue, i usput iseče reljefne dekoracije - frizove sa Partenona, niko nije slutio da će nekoliko godina kasnije zbog brakorazvodne parnice tokom koje je zbog visokih taksi umalo bankrotirao, svoju zbirku po ceni dvostruko nižoj od očekivane prodati novoosnovanom Britanskom muzeju u Londonu. I danas traje tihi rat između britanskih i grčkih vlasti gde prvi tvrde da su artefakte u muzeju svojevremeno od lorda kupili i pošteno platili, dok potonji pokušavaju da u svoju zemlju vrate nacionalno, kulturno blago. U tome im od početka 2010-tih svesrdno pomaže Amal Kluni, poznata advokatica za ljudska prava britansko-libanskog porekla, supruga još čuvenijeg glumca Džordža Klunija.
Iako je arhitektonske i umetničke predmete sa Akropolja uspeo da brodovima prebaci iz Atine u baštu svoje vile u Engleskoj, određen deo akropoljskog blaga završio je u vodama Grčke nakon što je jedan od njegovih brodova na putu ka Engleskoj, potonuo. Većina mermernih ostataka ipak je uz veliki napor izvađena iz mora, i spašena, među kojim i jedna akropoljska karijatida.

Na prvom nivou Muzeja Akropolja u Atini, uz posebno osvetljenje, na postamentu veličanstveno stoje originalne karijatide s akropoljskog hrama Erehtejon - njih pet, od ukupno šest, jer se jedna i dalje nalazi u Britanskom muzeju, gde - na osnovu ličnog iskustva, deluje potpuno neugledno u odnosu na ostale eksponate u prostoriji. U Grčkoj su zbog ovog osmislili priču, o tome da usamljena Karijatiđanka iz Britanskog muzeja "tokom noći plače za svojim drugaricama" u Atini.